Majlinda: Ti je bashkëpunëtore me djemtë e xhaxhait dhe me vajzën e xhaxhait! Ti je bashkëpunëtore! Unë dyshoj!
Ermoneta: Çfarë ke dyshuar ti deri tani tek unë? Se unë jam munduar me mish e me shpirt për ata prindër.
Majlinda: T’i kam lënë ty në kujdestari. Unë iki në Amerikë te fëmijët.
Ermoneta: Edhe unë t’i kam mbajtur me mish e me shpirt. kam lënë punën për ata prindër, kam lënë shtëpinë për ata prindër!
Majlinda: Pse të rrëshqiti situata nga duart?
Ermoneta: S’më ka pyetur babai deri dje!
Majlinda: Si s’të ka pyetur babai? Ti prandaj je me ata, që të dish çështjen, të ecësh hap pas hapi me ta!
Ermoneta: Erdhe ti tani, ndreqe ti!