Lidia Beqiraj, vajza e ALSA UK, Albanian Student Association, ka marrë më në fund titullin e avokates së specializuar në Angli. Një ndër emigrantet shqiptare që ka ikur shumë herët në Britaninë e Madhe, dhe tani e sheh veten duke mbrojtur çështje të rëndësishme edhe përpara gjykatës së lartë.
Si studente, ka shkëlqyer gjithmonë duke qenë e para e klasës. Ndërsa tani, fillon ajo cka Lidia e quan sfida më e rëndësishme e jetës, ajo e avokaturës së specializuar.
Për të gjithë këtë rrugëtim të vështirë, Lidia ka shkruar vetë, në vet të parë, dhe e ka rrëfyer për të gjithë anëtarët e klubit ku ajo bën pjesë.
Rrëfimi i Lidia Beqiraj
Interesi im i parë në fushën e përfaqësimit ligjor nuk u ndez kur isha 5 vjeç, as kur isha 10 ose madje 18. Nuk e dija gjithmonë se doja të isha një avokate e specializuar. Ky konfirmim për mua erdhi vetëm kur fillova një aventurë të re dhe frikësuese, që ishte viti im i studimeve jashtë vendit.
Por së pari, le të kthehemi pak pas. Duke u kthyer në vitin 2014, kur u transferova në një shkollë të re dhe fillova nivelin A, isha vendosur të shkonte mirë që të mund të studioja Juridik në universitet. Zgjodha nivelin A në Gjuhë Angleze, nivelin A në Letërsi Angleze, nivelin A në Ekonomi dhe nivelin AS në Qeverisje dhe Politikë. Secili prej tyre më ofronte një perspektivë unike mbi botën dhe mundësinë për të praktikuar aftësitë e mendimit kritik, të rëndësishme për një karrierë në ligj. Unë gjithmonë isha përqendruar në lëndët me ese në shkollë, sepse matematika dhe shkenca nuk ishin kurrë pika ime më e fortë.
Në një moment, pas një viti, po përgatisja deklaratën time personale për UCAS dhe u inkurajova nga mentorja ime akademike që të zgjidhja një gradë tjetër. Por kjo nuk më largoi. Kam dashur të studioj ligjin për më gjatë se sa mund të kujtoja. Duke ardhur nga një sfond emigrantësh dhe duke u lindur në Shqipëri, përjetova vështirësitë e familjes sime kur u zhvendosëm këtu nga Shqipëria dhe e dija se doja të isha një zë për ata që mund t’i nevojitej një i tillë. Kështu, redaktova dhe hartova deklaratën time personale shumë herë dhe dërgoja aplikimet e mia. Mora 5 oferta, dhe një vit më vonë, isha në rrugën e duhur për te studiuar ligjin në universitet.
U transferova nga veriu i Anglisë, në Essex – një udhëtim 5 deri në 6 orë. Të them se isha e lumtur, do të ishte një nënvlerësim. Në vitin tim të parë dhe të dytë në universitet, mendova se doja të ndiqja rrugën e avokaturës. Shkova në firma të ndryshme ligjore, mora pjesë në konkurse në universitet dhe mora vende pune në firma vendore për të zgjeruar përvojën time të punës. Isha në vitin e tretë kur u nisa në Pennsylvania, Amerikë për të studiuar ligj dhe shkencë politike, në një kontinent tjetër dhe me rregulla të reja. Aty fillova të kuptoja dashurinë time për përfaqësimin oral dhe emocionin e qëndrimit para një audience. Ironikisht, kisha performuar kur isha më e vogël, duke qenë një këngëtare e zjarrtë, por kurrë nuk e konsideroja një karrierë ku do të isha para një audience në pjesën më të madhe të ditëve.
Pastaj mora pjesë në gjyqet “e rreme”, sigurova një praktikë pune pjesore në një firmë ligjore, ndërsa po studioja dhe shpesh vullnetarisht merrja pjesë në ngjarje të të folurit në publik. Pas një bisede me një mik të mirë, e dija se doja vërtet të ndjek avokatinë, edhe pse mundësitë ishin të frikshme.
Kur u ktheva nga jashtë vendit dhe kalova në vitin tim të fundit të universitetit, mora disa mentore të mrekullueshme, sigurova praktikë pune të shkurtër, mbajta vetë TEDxTalk-un tim në distancë dhe mora pjesë në konkurs në universitet. Isha me fat që u diplomova ndër të parat e klasës sime.
Vërtetë doja të studioja dhe sigurisht që e dua universitetin, megjithatë e dija se nuk doja të regjistrohesha menjëherë në Kursin e Avokatisë. Bëra një vit pushim dhe vendosa të aplikoja për Paralegale për të ndërtuar CV-në time sa më shumë të mundesha. Përvoja e jetës reale nga puna në fushën ligjore ishte ajo që më shtyu përpara. Madje isha në gjendje të përfaqësoja klientët e mi vetë! Po atë vit, aplikova për një bursë nga Middle Temple, një nga katër Qendrat Gjyqësore në Angli. Kalova nëpër një aplikim të gjatë shkrimi dhe një intervistë intensive 15-minutëshe para një gjyqtari dhe 2 prokurorëve të lartë të Barit. Në fund, fitova për një bursë të rëndësishme që mbulonte të gjitha tarifat e Kursit të Barit.
Kjo nuk ishte vetëm një ndihmë e madhe në aspektin e sigurisë financiare, por shtysë e madhe e vetëbesimit, pasi e dija se nëse mund të bindja një panel prej tre personash të besonte në të ardhmen time si avokate e specializuar, kisha shans për të arritur atje.
Shpejt erdhi shtatori 2022 kur fillova udhëtimin më të sfidueshëm dhe më intensiv të edukimit të jetës sime: Kursin e Praktikës së Barit. Ishte një periudhë e gjatë 10 mujore, që kaloi si në 5 minuta. Çdo javë, isha në këmbë duke kryer një kros-ekzaminim para bashkëmoshatarëve dhe pedagogut, hartoheshin shkresat për punët e mia avokatore civile, përgatitja pyetjeve për kros-ekzaminimin tim, gjithashtu duke lexuar 500+ faqe të rregullave të procedurave civile dhe penale. Merrja pjesë në çdo konkurs që vinte në rrugën time; mora pjesë në konkursin e Middle Temple për simulimin e gjyqit me një nga miqtë e kursit tim të Barit dhe isha finaliste në një konkurs të ekzaminimit të çështjes kryesore. E bëja këtë me pro bono, vullnetarisht, dhe duke hartuar aplikime për praktikë. Shpesh ndjehesha sikur nuk kisha mjaftueshëm orë në dispozicion, dhe shumë herë pyesja veten nëse kisha bërë zgjedhjen e gabuar. Por e dija se puna ime e palodhur nuk ishte në boshllek.
U thirra në Barin e Anglisë dhe Uellsit nga Middle Temple në nëntor të 2023. Ishte një ditë e gëzueshme dhe ndjehesha e plotësuar. Ishte kulmimi i punës sime të palodhur. Ishte dita kur u bëra një avokate e specializuar pavarësisht vështirësive dhe pengesave që kisha kaluar. Jam larg linjës së finishit, dhe kam shumë më tepër për të arritur. Por nëse unë e arrita, edhe ju mund ta arrini!
